İçimdeki Tanrı’ya sesleniyorum: Benim ruhumu aç, Hayatıma gerçekten gir, kimyasal belleğimin bana ben olduğumu akli olarak söylediği şeyi deneyimlememe izin ver. Onu deneyimlememe izin ver. Ben hayatı tanımak istiyorum. Damarlarımdan akan kızıl nehri tanımak istiyorum. Onun değerli sonunu anlamak istiyorum. Kalbimin ruhumun yeri olmadığını, onun tüm bedenimde o nehri akıtan değerli bir organ olduğunu bilmek istiyorum. Korkudan kalp atışlarım hızlandığında kulaklarımın neden zonkladığını anlamak istiyorum. Sevginin ne olduğunu bilmek istiyorum, çünkü benim kalbim sevmez. Benim kalbim atar, ama benim içimde bulunan ve beni kendimden geçiren nedir? Sevgi nedir? Ben onu nasıl üretirim? Ben onu bilmeyi çok istiyorum. Ben yaşamak istiyorum. Canlı olmanın ne olduğunu bilmek istiyorum. Toprak olacak bir kimyasallar torbası olarak yok olmak istemiyorum. Tanrım, benim açılabilmeme, daha önce hiç yaşamadığım şeyi yaşayabilmeme izin ver. Benim hayatımı tanımama izin ver. Hiçbir şeyden korkmama izin verme. Hayatın kutsallığını tanımama izin ver onu tanıdığımda, ruhumu aç ve beni daha da genişlet. Ben tüm kozmosu tanımak istiyorum. Her gizemi araştırmak istiyorum. ruhumun hiçbir şeyle tatmin olmasına izin verme. Öyle olsun
GÜNCEL
06 Eylül 2020 - 22:00
Samimi bir varlığın içindeki tanrıya Seslenişi
GÜNCEL
06 Eylül 2020 - 22:00